Vishvesaanu Dhaamam
aträntareca kulata-kula, vartma-ghäta
sanjäta-pätaka, iva sputala länchana-shri:|
vrindä-vanäntaram adhipayath, amshu-jälai:dik-sundari, vadana-candana-bindu rindu: ||
அத்ராந்தரேச குலடா-குல வர்த்ம -காத
ஸஞ்ஜாத பாதக இவ ஸ்புட லாஞ்சன ஸ்ரீ:|
ப்ருந்தா-வனாந்தரம் அதீபயத் அம்ஷூ-ஜாலை:
திக் ஸுந்தரீ வதன-சந்தன பிந்து ரிந்து:||
अत्रान्तरे च कुलटाकुल वर्त्मघात-
सञ्जात पातक इव स्फुटलाञ्छनश्रीः।
वृन्दावनान्तरमदीपयदंशुजालैः
दिक् सुन्दरी वदन चन्दन बिन्दु रिन्दु:॥
“As night came, the mood displayed cratered stains, seeming to flaunt its guilt with lighting depths of Vrindavan with moonbeam. The moon appeared like a spot of sandalwood powder on the face of the sky.”
prasarati shasha-dhara-bimbe vihita-vilambeca mädhave vidhurä |
viracita-vividha-viläpam sa-paritäpamcakära uccai: ||
ப்ரஸரதி ஷஷ தர பிம்பே விஹித -விளம்பேச மாதவே விதுரா |
விரசித- விவித- விலாபம் ஸா-பரிதாபம்சகார உச்சை:||
प्रसरति शशधरबिम्बे विहितविलम्बे च माधवे विधुरा।
विरचितविविधविलापं सा परितापं चकारोच्चैः ॥
“While the moon rose & Madhava idled, lonely Radha, cried her pain aloud in pitiful sobbing.”
kathitasamaye’pi harir ahaha na yayau vanam |
mama viphala mida mamala rupam api yauvanam ||1||yami he kam iha saranam sakhi-jana-vacana-vañcitah
கதித்தஸமயேபி ஹரி: அஹஹ ந யயௌ வனம்
மம விபலம் இதம் அமல ரூபமபி யௌவனம் ||1||
யாமி ஹே கமிஹ சரணம் ஸகீ ஜனவசன வஞ்சிதாஹம் ||
कथितसमयेऽपि हरिरहह न ययौ वनम्।
मम विफलमिदममलरूपमपि यौवनम् ॥1॥
यामि हे कमिह शरणं सखी जनवचन वञ्चिताहं||
“My immaculate youth and beauty are all in vain because Hari has not come to the forest at the promised time. I have been deceived by my friends, so to whom may I seek refuge now?”.
yadanu gamanaya nishi gahanamapi militam |
tena mama hrudayam idam, asama-shara-kilitam ||2||
(yami he kam iha saranam)
யதனு கமனாய நிஷி கஹனம்பி மீலிதம்|
தேன மம ஹ்ருதயம் இதம் அஸம-ஷர-கீலிதம் ||2||
(யாமி ஹே கமிஹ சரணம்)
यदनुगमनाय निशि गहनमपि शीलितम्।
तेन मम हृदयमिदमसमशरकीलितम् ॥2॥
यामि हे कमिह शरणं ||
“That very person, in pursuance of whom I have even entered this wild forest on such a dark night, is piercing my heart with arrows of love. To
whom may I turn for refuge?”
mama maranameva varam ati vitatha-ketana |
kimithi vishahami, virahanalam acetana ||3||
(yami he kam iha saranam)
மம மரணமேவ வரம் அதி விதத கேதனா |
கிமிதி விஷஹாமி விரஹானலம் அசேதனா ||3||
(யாமி ஹே கமிஹ சரணம்)
मम मरणमेव वरमतिवितथकेतना।
किमिति विषहामि विरहानलमचेतना ॥3॥
यामि हे कमिह शरणं ||
“It is useless to maintain this body any longer. I should die at once. I am becoming senseless. How can I endure this intolerable fire of separation?”.
ahaha kalayami valayadi-mani-bhushanam |
hari-viraha-dahana-vahanen
(yami he kam iha saranam)|
அஹஹ கலயாமி வலயா தி-மணி-பூஷணம் |
ஹரி-விரஹ தஹன வஹனேன பஹு-தூஷனம் ||4||
(யாமி ஹே கமிஹ சரணம்)
अहह कलयामि वलयादि मणिभूषणम्।
हरिविरहदहनवहनेन बहुदूषणम् ॥4॥
यामि हे कमिह शरणं||
“Every bangle & jewel I wear pains me, carrying the fire of Hari’s desertion.”
maam ihahi vidhurayati madhura-madhu-yamini |
kapiharim anubhavati, kruta-sukruta-kamini ||5||
(yami he kam iha saranam)
மாம் இஹஹி விதுரயதி மதுர - மது யாமினி |
காபிஹரிம் அனுபவதி க்ருத ஸுக்ருத காமிநீ||5||
(யாமி ஹே கமிஹ சரணம்)
माम इहहि विधुरयति मधुर मधु यामिनी।
कापि हरिम अनुभवति कृत सुकृत कामिनी ॥5॥
यामि हे कमिह शरणं ||
“Oh, how unfortunate I am. This exceptionally sweet spring night makes me unsteady with the pain of loneliness. At a time like this it is certain that elsewhere some impassioned young woman is experiencing the highest happiness of Hari’s favor, as she enjoys the fruit of her pious activities.”
kusuma-sukumara-tanum, athanu-shara-lilaya |
srakapi hrudi hanti mam, ati vishama-shilaya ||6||
(yami he kam iha saranam)
குஸும ஸுகுமாரத-னும் அதனு -ஷர-லீலயா |
ஸ்ரகபி ஹ்ருதி ஹந்தி மாம் அதிவிஷம ஷீலயா ||6||
(யாமி ஹே கமிஹ சரணம்)
कुसुमसुकुमारतनुमतनुशरलीलया।
स्रगपि हृदि हन्ति मामतिविषमशीलया ॥6॥
यामि हे कमिह शरणं ||
“Even this garland of forest flowers on my chest is inflicting terrible blows like the arrows of Cupid upon my body, which is more delicate than the softest flower blossoms.”
aham iha hi nivasami navi-ganita-vethasha |
smarati madhusudano mamapi na cetasa ||7||
(yami he kam iha saranam)
அஹம் இஹ ஹி நிவஸாமி நவிகணித வேதஸா |
ஸ்மரதி மதுஸுதனோ மாமபி ந சேதஸா ||7||
(யாமி ஹே கமிஹ சரணம்)
अहमिहहि निवसामि नवि गणित वेतसा।
स्मरति मधुसूदनो मामपि न चेतसा ॥7॥
यामि हे कमिह शरणं ||
“I fearlessly sit waiting for Krishna, even in the midst of this formidable cane forest. But how astonishing it is that Madhusudana does not remember me even once.”.
hari-carana-sharnaa, jayadeva-kavi-bharati |
vasatu hrudi, yuvati riva, komala-kalavati ||8||
(yami he kam iha saranam)
ஹரி சரண ஷரண ஜெயதேவ கவி பாரதி |
வஸது ஹ்ருதி யுவதி ரிவ கோமள கலாவதீ||8||
(யாமி ஹே கமிஹ சரணம்)
हरिचरणशरणजयदेवकविभारती ।
वसतु हृदि युवतिरिव कोमलकलावती ॥8॥
यामि हे कमिह शरणं ||
As the qualities of a beautiful young woman, who is expert in all arts, always shine within the heart of a young man, similarly may this delightful song of Sri Jayadeva, who is unconditionally surrendered at the lotus feet of Sri Krishna, always grace the hearts of the devotees.
**************
tat-kim kämapi käminim, abhisruta:, kim vä kalä-kelibhi:
baddho bandhubhi: andha kärini vanäbhyarne, kimud bhrämyati |
känta: klänta-manä, manägapi, pathi prasthä tum eväkshama:….
sanketi-kruta-manju-vänjul
தத் கிம் காமபி காமினீம் அபிஸ்ருத: கிம் வா கலா -கேளிபி:
பத்தோ பந்துபி: அந்த காரிணி வனாப்யர்ணே கிமுத் ப்ராம்யதி |
காந்த: கலாந்த மனா மனாகபி பதி ப்ரஸ்தா தும் ஏவாக்ஷம:
ஸங்கேதீ க்ருத மஞ்ஜூள வஞ்சுள லதா குஞ்ஜேபி யன்னாகத :||9||
तत्किं कामपि कामिनीमभिसृतः किं वा कलाकेलिभि-
र्बद्धोबन्धुभिरन्धकारिणि वनोपान्ते किमु भ्राम्यति।
कान्तः क्लान्तमनाः मनागपि पथि प्रस्थातुमेवाक्षमः
संकेतीकृतमञ्जुमञ्जुललताकुञ्जेऽपि यन्नागतः||9||
“Sri Krishna is more dear to me than my own life. Why has he not come to the appointed chamber of blossoming vines? What is the mystery behind it? Did he go for a tryst with another passionate woman? Did he inadvertently allow the appointed time to pass in the joy of playing with his friends? Is he wandering around, unable to find this place in the terrible darkness cast by the shadow of this dense mass of trees? Is he so debilitated by feelings of separation from me that he cannot walk even a single step?”
Udayalur Kalyanaraman..13th Ashtapadhi.
Sri Vittaldas Sri Krishnadas - 13th Ashtapathi
Yami he kamiha -- Balamuralikrishna
No comments:
Post a Comment